Za późno
http://www.youtube.com/watch?v=6-lvsS_RT2c
Pamiętam, jak powiedziałeś, że mnie
kochasz,
a ja się tylko uśmiechnęłam;
ciepło i może przy tym smutno trochę,
bo nie kochałam jeszcze.
Przebacz.
Mimo klimatu bezmiłości,
starczyło, bym szepnęła słówko,
a ty już przy mnie, tak po prostu
na złości, smutki, na choróbsko
zawsze umiałeś znaleźć sposób
i uśmiech oczom przywracałeś.
A wszystko chyba tylko po to,
by moje serce odtajało,
żeby poczuło co to miłość.
I przyszedł dzień, że zrozumiałam,
cichutkie "kocham"
poszło w eter...
Cisza, w pokoju siedzę sama.
Czy przegapiłam własne szczęście?
autor
Turkusowa Anna
Dodano: 2014-02-10 11:07:14
Ten wiersz przeczytano 1922 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (42)
Zalujemy nieraz ,ze nie powiedzielismy tego jednego
waznego slowa ! Pozdrawiam Cie!
Piękni i smutno Aniu napisałaś o odchodzącym
szczęściu,ale ono z pewnością gdzieś już czeka za
rogiem,czego Tobie gorąco życzę
Serdecznie pozdrawiam
bez miłości Anna:)
cisza w eterze
a Ja siedzę sama
smutno
pozdrawiam:)
Ann, piękne, autentyczne... heh...
Czasami tak bywa, że pozwalamy swojemu szczęściu na
takie banalne odejście…
Jeśli to ma być On to będzie tylko za jakiś czas;)
Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem;)
No właśnie. Jak śliwka w kompot.
Ale to znaczy, że nie ten, który zapisany tam wyżej.
Piwonie@właścicielka ogrodu, chyba za późno padło to
właściwe słowo i dlatego sama.
Cisza, w pokoju siedzę sama.
Czy przegapiłam własne szczęście? ... NIE ! pewnie
pobiegł po kwiaty :-)
Anno, ale dlaczego siedzisz sama skoro cichutkie
kocham poszło w eter.Pozdrawiam
Spuści oczy – źle
patrzy – to słyszy...
co wybałuszasz gały
i jak to młodość ma
znaleźć miłość?
Pozdrawiam serdecznie
Jedynym szczęściem jakie znamy,
jest, to które za nami!
Pozdrawiam!
Bardzo smutny wiersz. Pięknie napisany.Może jednak nie
jest
za późno, może powróci miłość.
Pozdrawiam serdecznie.
Nie ten czas , nie ta chwila.
Jak łatwo przegapić ,że to właśnie miłość.
Pozdrawiam
Łatwo powiedzieć"poszło w eter".
Ale chociaż pięknie było przeżyć...
Pozdrawiam:)
Och, Aniu, skąd ja to znam...Niby proste słowa, a taki
klimat stworzyłaś,że ściska za serce.
Pozdrawiam:).