Za srebrną bramą
Mówisz że przychodzę co noc w snach do
ciebie
I wchodzimy razem w tajemniczą bramę
Wędrowniku ze snów ja nic o tym nie wiem
Peszy mnie gdy pytasz czy z Tobą zostanę
Co ukrywa brama srebrna koronkowa
Którą mam od ciebie i wciąż patrzę na
nią
Czytam napisane twoją ręką słowa
Że pragniesz bym była twego serca panią
Powiedz... są tam piękne ogrody Edenu
Rzeka zapomnienia Lete wartko płynie
Pójdę z Tobą miły sama nie wiem czemu
Może dasz mi szczęście wyżłobione w
czynie
Słońce się ogląda kiedy już zachodzi
I jeszcze promienie rzuca szczerozłote
Jeśli nam zostawił trochę czasu
złodziej
Żeby piękną miłość przeżyć mieć ochotę
Podaj dłoń i prowadź w tej bramy
ościenia
Zawiąż mi opaską zasmucone oczy
Wolę w alegorii wyjść z mojego cienia
Żeby zbyt jaskrawy blask mnie nie
zamroczył
jagodzianka, ty chyba jesteś analfabetką jeśli w takim prostym wierszu nie wiesz o co chodzi.
julka56
Komentarze (36)
znam kształt tej bramy , kutej jednolicie - w kunszcie
kowala , ustawiona w ogrodzie , gdzie woda, altana.
Przed brama żwir wysypany, jak płatki kwiatów
dekorowany,za bramą także, lśni swym szarym
połyskiem, pod obcasami wydaje głosy, jakby śpiewem
niskim.
W bramie wykute akanty i godła, a pręty lśnią czernią
jak pióra orła.
Przed bramą Ty Julko w białej sukience , tyle w tobie
wdzięku, czaru,jak w malej panience
Stoję obok ciebie ubrany jak panicz - wejdziemy przez
bramę razem - tam opaskę zrzucisz - na moja osobę ręce
zarzucisz , ręce zarzucisz ...
Twoje wiersze, czyta się na jednym wdechu, by wydechem
krzyknąć: Wooooooooooow!!! Piękne...
Bardzo mi sie podoba Twój wiersz, jest dopracowany,
kojący... piękne metafory. P.S Dzięki za szczerość,
oczywiście że się nie pogniewam :) W sumie nie
przywiązuje takiej uwagi do głosek zgłosek i tak
dalej, pisze spontanicznie.. od dawna, ale jak napisze
to i tak kasuje na beju. Pozdrawiam i życzę sukcesów w
pisaniu.
Czytajac ... wrowadzilas urokliwa atmosfere. Cos w
rodzaju "Rzeki zapomnienia". Naprawde piekny
,przeliryczny opis. Rajskie sny masz moja Mila.
Zazdroszcze Tobie. Dobre rymy i wogole calosc bardzo
dobra. Oh ta Lete! Ja tu komentuje,a za 48 kolokwium z
Prawoznawstwa ;(
Wiersz piękny, dojrzałym piórem napisany. Nutka
przekory sprawia że urzeka delikatnością.
Jeśli nam zostawił trochę czasu złodziej
Żeby piękną miłość przeżyć mieć ochotę... sedno
refleksji... chyba.
najważniejsza jest miłość i o nią zabiega się cale
życie ,pięknie o niej piszesz w wierszu
Juluś przepiękny wiersz, Ty to potrafisz malować
słowami.Co za wyobrażnia Gratuluje pomysłu i życzę
spełnienia marzeń
No proszę, proszę - to tak jakby Alicja z Krainy
Czarów, nie znasz przypadkiem jeszcze takiego jednego
wędrownika? Podoba mi się ten zaczarowany świat za
bramą.
Brama - oznaka niemożności, obawa.
Zbyt łatwowierna jesteś, rzeka Lete wcale wartko nie
płynie, a nad białą topolą szepce twoje imię: Lauke,
nie pierzchaj, bo bez ciebie ginę (Hermes). NO, no,
posmarowałaś Hermesowi. Pozdrawiam wwp.
Autorka w wierszu ładnie opisuje miłość, w koronkowy
sposób przedstawia wędrówkę po rajskich ogrodach i
szczęści wyżłobionym w czynie.O miłości można wiele,
bardzo wiele i pięknie przeżyć miłość będąc zauroczoną
jej blaskiem.
Wiersz jest definicją słów "piękna poezja". Kłaniam
się nisko, bo czytać takie wiersze to sama przyjemność
Przepiękne słowa i wyjątkowa wyobraźnia!
Przeczytam raz jeszcze...
Może mi się chociaż przyśni taka chwila i taka
brama... :)
Pięknie malujesz obrazy,spokój i oddanie wyczuwam Pani
Czarodziejko.:)
Niby sen ale jak ujmuje serce