Za szybko…

Za szybko wołało Cię Niebo,
a Ty skuszony tajemnicami odszedłeś…
Za szybko wzleciałeś wśród wichrów pogody i niepogody.
Uniosły Cię znaki czasu…
Odszedłeś bez pożegnania, a tak się nie robi…
Bądź moim Aniołem... takim ze złotymi skrzydłami,
co bosymi stopy dosięga chmur...
co pieści je swoim oddechem, i zmiękcza dotykiem...
Bądź moim Aniołem, co ukoi moją zbolałą dusze...
co odda mi swoje skrzydła, które ja kiedyś straciłam...
Weź ją w dłonie i ogrzej, proszę...
bo bez Ciebie mróz padł na jej skronie…..

autor

Gab.

Dodano: 2006-02-05 18:23:45

Ten wiersz przeczytano 375 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie