Zabłądż między ostrymi krzewami

Pogoń za rzeczywistością,zmęczenie i myśli nadmiar w głowie,
gorące czoło od zamętu formalnych spraw,niby dobrze,lecz wciąż gonię.
I odpocząć chcę,pragnę Twej miękkości,
w której mógłbym wszelkie troski ulożyć,w której zasnąłbym błogo.
Chciałbym leżeć sobie przy Tobie i nie przestawać kraść blasku Twych oczu,
zachłannie spijać słodycz z ust,pieścić twarz Twą cudną w mej strudzonej pracą dłoni.
Chciałbym Cię pogłaskać,spokojnie,bez pośpiechu,
wystygnąć wolniej niż herbata,którą zrobiłbym dla Ciebie.
Zaplątać się w pościeli,nie przejmując światłem dnia,
nie zwarzając na wdzierające się powietrze,niech woła,ja chcę tak tu trwać.
Odpocząć.W Twych objęciach uśmiechem uśpić zmęczone oczy,
rozlużnić ciało po pogoniach i tylko kochać Twój spokojny dotyk.
Ach,jak tęsknię do milości,ach jak chciałbym już obok Ciebie,już zawsze i wciąż wracać,
z kwiatem,z uśmiechem,z sercem pełnym siły i zabawy.
Czuć iwiedzieć że czekasz,że ukoisz bóle i zmartwienia,
że przytulisz i otoczysz ciepłem,że warto żyć.Dla Ciebie.
Ach,jakbym już chciał czekać ja,gdy Ty strudzona,radością w świadomości że już czekam z gorącymi ustami,
tą radością przypłyniedsz wprost w me serce,a ja się Tobą zajmę.
Niewiele pragnę,niewiele mam,choć wiele,jakby spojrzał z boku,
lecz me serce płacze wciąż żałośnie,chce kochać!
Aniele,w swych podróżach po spełnieniu,zabłądż w drodze,potknij się o me tęsknoty,
podnieś kamyk z ziemi,może jesteś w domu.
Zapłonę dla Ciebie,pokocham najmocniej,
będęzawsze przy Tobie,jak niegasnący słońca płomień.
Tylko zabłądż między ostrymi krzewami,co kryja jeszcze zniewolonych samotnością ludzi,
dotknij i pokochaj.Krajobraz po burzy.

autor

rebel

Napisany: 2007-03-03 Dodano: 2007-03-03 09:40:12

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie