Zachód dawcy życia
Bezsenność bytu - życie moje
w ciemności spowity blask
młodej damy artystki spotkał
Parsknęła - uśmiech do przystani
królestwa smutku mego -zawitał
Iskra czyni tak - niezwykłe
twoje imię - Łaska
Nadal widzę twoje szczęście
tylko ono mnie pociesza
jak zachód dawcy życia - słońca
autor
Mateos
Dodano: 2007-02-02 23:34:03
Ten wiersz przeczytano 556 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.