Zaczynam wierzyc...

Kochać i tracić, pragnąć i żałować, Padać boleśnie i znów się podnosić, Krzyczeć tęsknocie "precz" i błagać "prowadź" Oto jest życie: nic, a jakże dosyć... Leopold Staff

Ścieżki dróg przez nas przebytych
sa coraz piękniejsze, gdyz idąc z nimi
zmieniamy je...
Chyba zaczynam wierzyc,
wierzyc w lepsze jutro...
trzeba sie starać i
nadać sobie jakis cel...
I iść w stronę jego spełnienia,
bo każdy nawet najmniejszy gest
może pomóc....

autor

Madziolka

Dodano: 2007-01-07 13:23:59

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie