Zaduszkowo

Nadzszedl czas wyciszenie refleksji i spokoju...czas
odwiedzin najblizszych na miejscach spoczynku.....z
plusem...pozdrawiam...

Piękny i piękne podejście do tych dni napisałaś "moje
znicze palą się wesoło" bo w sumie tak właśnie być
powinno, pamiętać dobre chwile
niech Oni żyją w naszych wspomnieniach.

Jesli ten wspólny świat był barwny jak słoneczna
jesień, to pustka po nim jest dojmująco szara jak
zimny i słotny dzień.
Wiersz skłania do zadumy nad osobistym życiem.

Zadumałam się nad przemijaniem, nawet zapachy
uleciały, ale pamięć pozostała, chyba ciepła.

Zaduszki to czas zadumy.

W natłoku bieżących spraw, nauki, pracy, często
zapominamy o najbliższych, którzy przekroczyli już ten
ostatni próg. Zaduszki to dzień modlitw za zmarłych,
odwiedzania cmentarzy i zapalania na grobach świateł,
które symbolizują nieśmiertelność duszy...

nie kocham się w wierszach wolnych, ale twój
przeczytałem jako, że jest na czasie.

po tych co odeszli zostają wspomnienia i
pustka...wiersz ładny, dobry w odbiorze, na
czasie...pozdrawiam

na przemijanie stajemy się obojętni ... brak buntu gdy
stajemy z kwiatami w dłoniach ...nieporadnie
odgarniamy liście z płyty ... myśląc może jeszcze ktoś
przyjdzie ... poczekam chwilę ... pomodlę się ... nie
ma co się spieszyć gdy tylko wiatr do sieni zagląda
... Pozdrawiam ciepło :)

Ciszą zieje, gdzie grała muzyka. Jest człowiek i nagle
znika...

Czy klimat wiersza obojętny? Smutny, bardzo smutny,
ale tak prawdziwy. Przemijanie, żal za tym co się nie
wróci.

Tak,życie przelatuje szybko a powraca
wspomnieniami-ale póki pamiętamy to oni są z
nami-pozdrawiam.

W klimacie zaduszkowym, refleksyjnie.

niestety coś się zaczyna i coś się kończy+

Ulotne zycie zostaje wspomnieniem dokad nie nadejdzie
kolej.