Zaginiony niepokój

Zaginiony niepokój
Niestety odnalazł się
I wstępuje w nas!!!

Ja chciałbym byśmy
Byli dla siebie wzajemnie
Sercem samego serca.

Czasem trzeba być pracowitym
By móc na drodze swego życia
Spotkać takiego kogoś jak Ty…!!!

Dlaczego akurat trzeba być pracowitym?
A dlaczego właśnie nie?
No właśnie to tak jak Miłość jest nie wytłumaczalne.

Zaginiony niepokój
Nie istniał i miałem siły
A teraz musze się borykać z bezsilnością.

Chciałbym właśnie w Tobie…
Mieć swe oparcie i zdobyć Cię w sposób szlachetny,
Bo ja tak bardzo Cię polubiłem i chcę Twego dobra.

Zaginiony niepokój
Znów jest i stwarza mi celę,
Ale wiem, że trzeba dalej żyć!!!

Czasem powątpiewamy,
Ale wiemy, że wielkość i szlachetność uczuć
Jest i pozwala nam pojąć choć trochę to, co nie pojęte.

Zaginiony niepokój
Widać wszędzie nie stety
I dlatego nie pozwólmy mu się przebić
I zwalczyć, zabić naszego głodu Miłości.

autor

AMOR1988

Napisany: 2009-11-13 Dodano: 2009-11-13 20:35:01

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie