Zaginiony świat
Moje słowa zasypiają
bez poduszki
muzyką gaszę
rozproszone światło
w snach odnajduję
prawdziwe marzenia
w ogrodzie róże
umierają ze wstydu
bo rozmawiam
tylko z kolcami
potem czekam
i słucham
czekam i słucham
a moja miłość...
ona gdzieś zabłądziła
autor
m13m1
Dodano: 2011-05-02 00:33:12
Ten wiersz przeczytano 627 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
dobry tylko dlaczego czasem kolce mają wiecej sensu
niż róże?
te rozmowy tylko z kolcami... to takie dokuczliwe...
Dziś dużo takich wierszy, które trudno skomentować -
po prostu dobre, lekkie... na plus.
wiec zamiast z kolcami rozmawiac pogadaj z
kwiatami...ladny wiersz
Szukając znajdziesz ... czekając zgubisz :)
Napisac o tym wierszu, ze jest ladny to zbyt malo.
Piekny klimat przekazales smutny romantyku.
Skoro jest nadzieja jest szansa na spełnienie
bajecznych snów. Ciepło pozdrawiam
A może odnajdziesz ją w płatkach róż. Kolce ranią.
Pozdrawiam
Melancholia wymieszana ze smutkiem i odrobiną nadziei,
bo skoro peel czeka, to wszystko jeszcze możliwe :)
Mam nadzieję, że nadejdzie kiedyś dzień, w którym
senne marzenia spełnią się na jawie. Życie czasami nie
jest takie jak byśmy chcieli, ale nigdy nie wiadomo
jakie ma w zanadrzu dla nas niespodzianki.
Pozdrawiam:)