Zagubieni

Zagubieni w pośpiechu
biegniemy przez życie,
które umyka jak płatki śniegu.
Pomykamy jak chmury
gnane wiatrem w przestworzach ,
otoczeni ludzkimi twarzami
zabłąkani w pośpiechu,
a życie umyka jak bystry potok
który przepływa przez palce.
Może czas się zatrzymać
spojrzeć w siebie głęboko
i odnaleźć swój uśmiech beztroski .
Pofrunąć wysoko do słońca i ciepła
otuleni marzeniami które mogą się spełnić.

autor

jariska

Dodano: 2009-02-02 17:03:07

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie