zagubieni
zapewne tak jest
ty czekasz i pocztę przeglądasz
a ona codziennie do skrzynki zagląda
cisza i pustka brak wiadomości
na ustach nie gości też uśmiech
beznadzieja niemocą ogarnięta
tęsknić już im nie trzeba
serca związane wierności słowem
płakać a czemu by nie ale gdzie
a jednak kłuje w piersiach
ta myśl co błąka się po zwojach
że to rocznica choć już odległa
miesiąc tak piękny pszenica dojrzewa
przed nimi życie przecież nie śmierć
i tak każdego roku wspomnienia wracają
nie wiesz czy to była miłość
ona jest pewna że była
bo dla niej to był
jedyny nie cierpki czas
często zadaje pytanie
dlaczego za nią decyzję podjęto
czemu nie dane było jej
dotrzeć do nieznanych bram
odnaleźć szczęście i żyć tam
dziś otulona z wierszy pragnieniem
spędza samotne wieczory
a u jej stóp świat nie stoi otworem
Sabina Gancarz
Komentarze (28)
Smutno...Cóż,jeśli była miłość to wracamy do niej
wspomnieniami,lecz może warto pomyśleć pozytywnie o
tym co przed nami,nawet jeśli świat nie stoi
otworem,to z pewnością ma jeszcze wiele do
zaoferowania.
Pozdrawiam ciepło Sabinko:)
Dziękuję pięknie za odwiedziny
pozdrowienia zostawiam dla wszystkich
Sabino smutkiem dotykasz
pozdrawiam
Smutny wiersz:-( Przesyłam uśmiech Sabinko i powiew
mazurskich klimatów:-) Pozdrawiam serdecznie
Podoba ...
+ Pozdrawiam (:-)}
ech ta nostalgia, tęsknota za czymś utraconym, chyba
każdy z nas nosi taki bolący kolec w sercu. Pięknie
wyraziłaś to wierszem. Pozdrawiam serdecznie.
Smutno, ladnie.
Pozdrawiam:)
To są właśnie te przykre chwile lecz zawsze pomyśl,że
może to jeszcze nie ta prawdziwa miłość.Czekaj
szczęście Ciebie odnajdzie.Pozdrawiam serdecznie.
pięknie choć smutno...
a więc radośniejszych chwil życzę:)
i pozdrawiam serdecznie:)
ładny z nutką nostalgii za czymś utraconym ... jeszcze
odnajdziesz swoje szczęście - życzę ci tego:-)
pozdrawiam
Smutno...
Ciężko na duszy samotnemu człowiekowi.
:-(