Zagubieni
Zagubieni pośród życia burz,
wśród labiryntu korytarzy.
Choć wiatr sypie w oczy kurz,
odrobina szczęścia im się marzy.
Nie ma już kwitnących róż,
zwiędnięte, zeschłe kobierce.
Budowali szczęścia raj,
pozostał kwiat w butonierce.
Obdarci z marzeń i snów,
bogaci wewnętrzną siłą.
Idą dalej, idą w przód,
by przeznaczenie się spełniło..
autor
wiki20
Dodano: 2016-02-26 09:32:20
Ten wiersz przeczytano 1762 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
oby przeznaczenie się spełniło,
pozdrawiam milutko :)
oby każdy z nas się odnalazł :-)
Nostalgicznie i jednak optymistycznie.
Życie.Pozdrawiam.
bardzo ładna refleksja:) pozdrawiam
ładny, refleksyjny wiersz z optymistyczną (tak sądzę)
puentą:) pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładnie napisana refleksja
Z przyjemnoscią przeczytałam
Pozdrawiam serdecznie Virginio
Niestety przed przeznaczeniem się nie
ucieknie,wspaniały przekaz,pozdrawiam :)
Pięknie, refleksyjnie virginio. Miłej niedzieli.
Pozdrawiam serdecznie:)) Dziękuję!!
Docierająca refleksja...
+ Pozdrawiam serdecznie
We dwoje łatwiej jest odnaleźć właściwą drogę...
ciepło pozdrawiam.
Twoja refleksja sprawia, że warto iść do przodu.
Miłego Virginio paa
bogaci wewnętrzną siłą tzn. silni, lubię takich a
jednocześnie wrażliwych ale czy tacy są jeszcze czy
się uchowali w tych czasach, ładna refleksja,
pozdrawiam
Witaj,
dziekuję za komentarz.
Ja za Tobą "...idą w przód".
Ani kroku w tył....
Pozdrawiam.
teraz ludzie zagubieni zupełnie nie wiedzą jak los
swój odmienić
Ludzką rzeczą jest zgubić się w życiu?
Najważniejsze, aby przeznaczeniem nas nie opuściło:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)