Zagubiona
nie znają mnie już
dawne sny
zapomniały
uciekłam ścieżką
wyścieloną białymi liśćmi
drogą bez przyszłości
gdzie nie tylko deszcz płacze
wśród smutnych wierzb
twarz jakby ta sama
lecz dusza coraz starsza
wiek w oczach ukryty
odwracam lustro
zagubiona
odnajdź mnie i zaprowadź
w przyszłość
do snów co mnie poznają
autor
Niezapominajka
Dodano: 2017-04-17 18:15:58
Ten wiersz przeczytano 594 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
Ładnie o przemijaniu ...podoba się!
Pozdrawiam świątecznie:)
Trzeba pretensje odrzucić i żale,
by się odnaleźć!
Pozdrawiam!
Trudno z powrotem tę drogę znaleźć, z pewnością będzie
ona inna,
ważne by była szczęśliwa, niezapominajko i tego peelce
życzę:)
Pozdrawiam świątecznie:)
Warto pamiętać te piękne chwile :)
Pozdrawiam paa :)))
bardzo ładnie o przemijaniu ...
zostają tylko piękne wspomnienia:-)
pozdrawiam Świątecznie:-)
Piękna refleksja o przemijaniu. Pozdrawiam
serdecznie:)))
nawet w snach trudno odszukać to co już mineło
pozdrawiam:)
dobra refleksja
serdecznie pozdrawiam
Trudno odnaleźć siebie.