Zagubiona
Spływają po szybie łzy
świat moknie
i patrzę w ciemność
czy to ty
stoisz za oknem
nie
to tylko ślad po miłości
pragnęła wejść za próg
nie śmiała prosić
i
rozpłynęła się wraz z deszczem
i zagubiła się w ciemności
wróci
nie przeżyje bez powietrza
autor
ewaes
Dodano: 2017-09-08 21:25:33
Ten wiersz przeczytano 1592 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (92)
@nea- pięknie dziękuję :*)
@Zamyslona--zgadza się. Dziękuję bardzo :*)
tak, wróci, bez miłości nie da się żyć
i choć wyciągam recę
łzy widzę bez miłości
na jesień życia smutek w:)
..." kaźda miłość jest pierwsza , najgorętszych ,
najszczersze " zgodnie z słowami piosenki ale tylko
jedna jest prawdziwa ..
@Ola-- zapewne, inaczej się przydusi :)
Dziekuje bardzo :*)
Przyjdzie i pocieszy
Pozdrawiam Ewo:-)
:)dzięki :)
@wandaw - - ważne że jesteś, a fotel zawsze na ciebie
czeka :)
@wandaw - też tak myślę :) dziękuję Ci serdecznie :*)
znowu spóźnina ładuję się na ostatni fotel :( ale
jestem :)
@Leonku - - ona taka,, w powietrzu,, troche :) pukała
pukała ale wejść nie chciała :)
Dziekuje :*)
Jasne ze wróci :)bo nie moze zyc bez powietrza bez
roziskrzonych upojnych nocy i rozmarzonych zaglonych
oczu
Cudnie z wiarą o powrotach bo miłośc nie umiera
Łap bąbelki na romantyczną noc ***:)
@andrew - - a możliwe, jak się bał próg przekroczyć...
:) :)
Dziekuje bardzo :*)
@arku - - czas,, oczka,, bezpowrotnie przeminal.