Zagubiona

Błądziłam we śnie bez świadomości
Nie wiedząc kim jestem jak mam na imię
Gdzieś w obcym kraju napisy wielkie
Nieznanych ulic odczytać nie umiem

Nędzny ja człowiek wplątany w wir świata
Któż mnie odnajdzie w pędzącym tłumie
Nie złość się Bożę, że śmiem zapytać
Co to wszystko znaczy kto mnie zrozumie

Czemu się plątasz jak ćma pod nogami
Ktoś niespodziewanie zapytał nareszcie
Wyprowadzę cię na prostą drogę kobieto
Tylko powiedz gdzie mieszkasz kim jesteś

Nic nie pamiętam wszystko zniknęło
Jakby ktoś wymazał gumką z pamięci
Ja nawet nie wiem czy jeszcze coś czuję
Sen to czy jawa w głowie się kręci

Oczy otwieram z modlitwą na ustach
Spocona rozglądam się w zamyśleniu
Czyżby mi dane było we śnie zrozumieć
Co czują ludzie w obłąkania cierpieniu

Od dziś inaczej na świat ich popatrzę
To przecież choroba jak każda inna
Gdy wiatr znienacka targa w niepamięć
Jak liście na zimnych swych skrzydłach

autor

ESTERA60

Napisany: 2008-03-02 Dodano: 2008-03-02 19:21:32

Ten wiersz przeczytano 840 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie