Zagubiony blask
Zagubiona w tłumie
Pomiędzy szarymi ludźmi
Ich ciemnymi duszami
I niewzruszonymi oczami
Samotna...
Umierała w bólu
Wyalienowana ze społeczeństwa
Bo jest inna...
Jej oczy miały blask...
Kiedyś...
Teraz są tak samo szare...
Jak oczy tych co ją otaczali
Bez szczęścia...
Bez nadziei na lesze jutro...
Ona nie potrafi tak żyć..
Woli odejść do innego świata..
Może tam odnajdzie zagubiony blask?
Komentarze (1)
miło przeczytać coś sobie bliskiego.... dzięki temu
mam małą nadzieje że jednak nie jestem w tym odczuciu
sam...odosobniony ze zgwałconą duszą pośród ludzi
kąsających co dnia...