Zając i orzeł

Podobno na skraju lasu, za trzema wydmami,
Żyje w chacie orzeł z dwoma kurczakami.
Zastanawiali się wszyscy, jak to jest w przyrodzie,
Że te ptaki żyją ze sobą w idealnej zgodzie.
Orzeł robił zakupy, kurczaki gotowały,
Innym razem on sprzątał a one zmywały.
Zwierzęta mówiły: Przecież to nie do wiary,
Gdyż orzeł to drapieżnik, a kury ofiary.
Wilk i lis wpadli więc na pomysł taki,
By wysłać na zwiady zająca, tak dla niepoznaki.
Niby to pożyczyć cukru, albo trochę magi,
Dali kopa w tyłek i życzyli odwagi.
Zadanie miał niewdzięczne, ale proste, choć czasem,
Lękał się, czy nie spotka go coś złego w chacie pod lasem.
Bo czy to możliwe, że wbrew swej naturze,
Nie spogląda orzeł na współdomowników, jak na mięso kurze?
Myśli sobie zając i kica wciąż drogą,
Bo jeśli zadaniu nie sprosta kłopoty być mogą.
Stanął wreszcie pod oknem chaty i wspiął się na palce.
Nie zobaczył orła, kurcząt i śladów po walce.
Wchodzi więc zając dziarsko do chaty,
A tu za drzwiami coś go chwyta za szmaty.
Struchlał szarak ze strachu, skulił uszy po sobie,
Doszedł bowiem do wniosku, że tkwi w ptasim dziobie.
Szlochał biedak i krzyczał wzywając pomocy,
Na nic się to zdało, już był w orła mocy.
Mówiono żeś jest dobry – rzekł w ostatnim zdaniu.
Chwilę później orzeł oblizał się po śniadaniu.
Połknął zająca i powiedział: Mój słodki,
Tak to bywa, gdy ktoś wierzy w niesprawdzone plotki.
Morał z tej bajki taki oto wynika:
Nie bądź popychlem, bo zostaniesz pożarty przez drapieżnika.

24.08.2000

autor

Wojtool

Napisany: 2000-08-24 Dodano: 2014-07-01 21:09:07

Ten wiersz przeczytano 906 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bajka Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie