Z zakamarków pamięci część trzecia

Pamiętam jak przez mgłę, o świcie
promień słońca wsuwał się nieśmiało jakby ukradkiem,
przez niewielkie szyby nad czerwonymi główkami
kwitnących pelargonii.
Przesuwał się po obrazie Matki Boskiej Nieustającej Pomocy,
z którego spoglądała Maryja pełnym miłości wzrokiem.

Z radością wybiegało się z domu na soczystą,
pokrytą kropelkami rosy, niczym diamencikami murawę.
Na terenie posesji stała studnia z krystalicznie czystą,
zimną wodą. Wyciągało się ją wiadrem za pomocą
liny i ręcznej korby.

Nieco dalej wiekowa, rozłożysta lipa
pachnąca słodkim miodem, szeleszcząca
uwijającymi się na jej kwiatach pszczołami.
W okresie żniw jadano pod nią posiłki,
a błyski i cienie lata tańczyły walca wśród liści.

Letnie dni upływały bardzo szybko….
Cdn.
Tessa50

Radość szczera i niewinna,
jak uśmiech dziecka.
Ożywia swym blaskiem wszystko,
co ogarnie swymi promykami.
Bo radość to słoneczny kolor życia.
Małgorzata Stolarska

autor

Tessa50

Napisany: 2020-07-02 Dodano: 2020-07-12 19:37:37

Ten wiersz przeczytano 1149 razy

Oddanych głosów: 48

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie