zakazane słońca

zakazane słońca
na planetach odległych wiszą
a ich promienie jak błogosławieństwa
spadają na ziemię
błyszczące

spowite grzmotami burz jasnych
ogniami pędząco narwanych
rumaków
straszliwą słów złotych potęgą
brodzących

z odległych planet: jasnych niewinnych
mrugają oczkami
spod cieni kamieni i różu
z dłońmi śmiejąco otwartymi
proszą

a prośbom tym odmówic jest trudno!
lecz trzeba:
by dalej świeciły otwarcie
lecz trzeba:
by dalej były
zakazane
te słońca

niewinne i jasne

autor

Łukasz Andrzej Zaranek

Napisany: 2005-05-30 Dodano: 2005-10-08 12:16:36

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie