Zakazany owoc

Pada deszcz, kropli słychać szum
Jestem sam choć wokół mnie jest tłum
Chmury jak mgła przysłoniły mi Ciebie
Ulotną nadzieje mieszkającą w niebie
Post nubilum Phoebus tak kiedys powiadali
Wielcy tego świata a także Ci mali
Mimo,że widzieli Słońce oraz także zorze
Nie wiedzieli jednak czym to się skończyć może
Świat nakazów,zakazów i dziwnych ograniczeń
Zabrał już co swoje bez zbędnych wyliczeń
Bo czyż zmieniać bieg rzeki tak dla własnej przyjemności
Mimo krzyków ludzi i ich wielkiej złości?
Więc dlatego zostajesz tylko słabym promykiem
Rozświetlającym mój świat lecz z marnym wynikiem

autor

Ugen

Napisany: 2007-05-20 Dodano: 2007-05-29 10:22:20

Ten wiersz przeczytano 426 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie