zakłamane marzenia

Lepszy świat pragnę od nowa budować,
Lecz kto dał mi prawo gorszy rujnować?
Miłość wiara To jego fundamenty,
Czy to nie są naiwne postumenty,

Jak do was mam pisać o złotej tęczy,
Gdy ten świat ciągle smutek, szarość dręczy,
Czy to nie ja kłamcą ohydnym jestem,
Czyniąc gorzki owoc słodkim agrestem,

Budując nowy świat bez zatroskania,
Upadłem na samo Dno zakłamania,
Łzami się skończyła misja zbawienia,
Szlak trafił me wyniosłe przemyślenia....

autor

sauron2

Dodano: 2005-07-24 00:30:30

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Sylabiczny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie