Zaklęty krąg

Dziadek Norbert. Jestem autorką i bohaterką tego
wiersza. Mój mąż odszedł 11 stycznia tego roku po 45
szczęśliwych latach a ja znalazłam się w tym zaklętym
kręgu. Nie mogę i chyba nie chcę z niego wyjść. Świat
dla mnie przestsł istnieść.

krąg idzie opuścić ... drzwi otworzyć a drogę zawsze
się znajdzie Dziadek Norbert ma rację miłość nigdy nie
umiera ...

miniatura ogromnej boleści... - Dziadek Norbert to
mądry człowiek, wiele przeżył i wszystko już
napisał... dobrej nocki.

bardzo popieram to, co napisał dziadek Norbert w
komentarzu.
Grażynko - bądź dzielna. :):):)

Świetne mini pozdrawiam:)

Życie nigdy nie musi być zaklętym kręgiem. Ja miałem
13 lat temu w wieku 60 lat, chyba podobną sytuację.
Zmarła pierwsza żona z którą przeżyliśmy razem w
szczęściu i miłości 34 lata. Byłem akurat po operacji
serca. Chciałem iść za nią. Dzisiaj od 10 lat jestem
szczęśliwy razem z moją obecną żoną.. O poprzedniej
będę pamiętał do końca życia.Przynajmniej raz w
tygodniu jestem u niej na cmentarzu. Życie jednak trwa
nadal. Czas leczy rany. Ból się uśmierzy. Pamięć,
rozmowy można toczyć z NIM codziennie i się wypłakać.
Będzie trochę lżej..Pozdrawiam. Miłej nocy.
Ps.Wszystko piszę do bohaterki wiersza, nie do
autorki. Być może ból i cierpienie jej jest z innej
przyczyny? Jeżeli by tak było to przepraszam za mój
głupi komentarz...

Na pewno znajdziesz drogę, wierzę w to :) Pozdrawiam
serdecznie +++

Życie potrafi być okrutne.Pozdrawiam.

Wymowna mini, myślę, że faktycznie życie jest zaklętym
kręgiem,
a drzwi otwierają się w sowim czasie, Grażynko, nie
śpiesz się do tych na drugą stronę...
Pozdrawiam ciepło i słoneczko przesyłam :)

wzruszający i nieutulony jest Twój ból ...musisz
wyrwac się z tego zaklętego kręgu tu masz jeszcze coś
do zrobienia - pomyśl:-)
pozdrawiam serdecznie:-)

przejmująco