Zakończony Życia Stan
Modyfikacja starego wiersza tomik pt. Spod Czarnej Wstęgi J.M.
Wtedy nie jeden raz,
ukojenia i spokoju czas,
głęboko w piersi, palący żar,
wraz z zachwytem, piękny czar.
Tak w tym stanie chciałem trwać,
u szczytu bram niebieskich stać,
wiatru w żagle sens wciąż brać,
i odpływać w zmysłów krzew,
jakiż uczucia czysty, lekki wiew,
a przed senną ciszą ostatni odzew.
Jednak, że poczciwego dnia kres,
gasi piękno uczucia jej wers,
wstrząśnięte słowami na nagłą wieść.
Czy złoto na palcu, może aż taki skutek
nieść?!
Nagły cios tłumi sercowy żar,
nie oczekiwanie zaskoczony,
pokryty popiołem,
zostaje sam.
Obawa przed zmianami zmienia ludzi.
autor
maly-jcl
Dodano: 2007-10-29 00:11:45
Ten wiersz przeczytano 657 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Zaskakujący punkt widzenia ... a wiersz, jak już
przyzwyczaiłeś swych co prawda nielicznych czytelników
(choć szkoda) , dobry :)
Wszystko co nieznane wydaje się obce i wrogie a złoto
na palcu to tylko złoto.
"Czy złoto na palcu, może aż taki skutek nieść?!"
powinno być uwieńczeniem miłości a nie jej degradacją.
Dobry wiersz
Nie poddawaj się...nie wie co straciła...może
najpiękniejszą miłość zabiła...