Zakrywam twarz

Zakrywam twarz zaniedbanymi dłońmi
Otulam się rosą zebraną o poranku
Odchodzę do krainy zapomnienia

Młode źdźbła jęczmienia
Delikatnie wgniatają się w nagie ciało

Czekam aż obudzi mnie tajemniczy szept mojej wyobraźni

Wspomnienia przeszłości
Nadal tak piękne jak dawniej

Znikąd pojawia się rozczarowanie
Zakłuca spokój ducha
Niszczy harmonie

Ogród pełen róż
Niewidzialny
Nieosiągalny
Pozornie blisko

Wzrok skupiony w jeden martwy punkt
Otępiały
Wierzę w jego poruszenie...

autor

Amelia

Napisany: 2006-07-26 Dodano: 2006-07-31 14:23:47

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie