( zakwitłaś we mnie białą...

* * *
Zakwitłaś we mnie białą stokrotką
Która zaklina w swych płatkach słońce
Niepozorna z wyglądu
Lecz ujmująca swym pięknem
Nieprzeciętnie pachnąca
Z niebanalnym umysłem
Poruszająca się z gracją
I czarująca swym wdziękiem
I szepcząca sercu magiczne zaklęcia

Zakwitłaś we mnie zieloną wiosną
Obudziłaś ze snu uczucia i serce
A pani jesień niebawem zaścieli ziemię
Złotem i czerwienią opadłych liści
Ale ty nie przekwitniesz gdy ona nadejdzie !!!

Niepozorna z wyglądy a sercu tak bliska
Biała stokrotka – wielkiego szczęścia kryształ
Który mieni się swym dobrym blaskiem
Który odciska się we mnie swym każdym płatkiem
Która jest i która będzie - biała stokrotka –
Widzę ją wszędzie . . .

Robert Kruk, 30.08.2006r.

autor

Robert Kruk

Dodano: 2006-09-02 13:24:18

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie