Żal

Podświadomie napisany wiersz nabiera sensu dopiero po jakimś czasie...Tak było z tym wierszem...Teraz już wiem o czym jest...

Dystans to odległość między myślą a okiem
Płynny asfalt zastyga powoli i delikatnie na stopach
Noc dzieli się księżycem z upornym mrokiem
Zakłopotanie rozpuszcza zrenicę oka

Żal to serce zawieszone na klamce otawrtych na ościerz drzwi
Łyk gorzkiej kawy zaczerpnięty z chińskiej,porcelanowej czary
Nonsensem jest nosić pozłacaną koronę
Gdy pod uściskiem pięści chowasz płazową błonę

Wyszedłem więc z wody na ląd
Chwytać oddech nie znaczy oddychać pełną piersią
Gdy wyplułem zachłyśniętą ość
Żal spłynął z nijaką,bezbarwną łzą.

autor

DANEK

Napisany: 2004-12-13 Dodano: 2004-12-13 10:26:41

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie