Żal

Spienione fale biją o brzeg,
żal targa serce me,
muszelki zbierałam, zielone kamienie
i w sercu miałam wtedy nadzieję.

Wpatruję się w morze - lądu nie widzę
wołając o pomoc, w głowie to słyszę.
Nadzieja ginie jak fala na piasku,
a morze szumi, lecz nie wiem co mówi.

Gdybym słowa tej pieśni znała
to bym tak z morzem porozmawiała,
bo ono wie jak serce biło,
gdy z ukochanym tutaj błądziło.

autor

Iwona Dominikowska

Napisany: 2008-11-06 Dodano: 2008-11-06 18:08:07

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie