Żal Matki
Pęka me serce z bólu!
Krwawi moja dusza!
Droga krzyżowa trudna,
A ja nią iść muszę!
I krzyż Twój Panie niosę,
Na moje ramiona włożony,
A blade wargi szepcą,
Niech będzie Jezus Chrystus pochwalony.
Dziś nie pojmuję! Panie,
Twojego wyroku,
Moje nogi się plączą,
Nie trzymają kroku.
Oczy me ,łzy rozpaczy,ciągle zalewają,
Usta szepczą, dlaczego? Odpowiedzi nie
mają.
Dałeś mi krzyż Panie,
Dźwigać nie mam siły!
Daj mi Boże nadzieję,otuchę,
Daj Boże mój miły!
I miłosierdzie swoje,okaż nam,
Boże mój i Panie!
A memu dziecku pokój duszy,
I wieczne odpoczywanie!
Pamięci zmarłego dziecka znajomej...
Komentarze (5)
smutny wymowny wiersz ...każdy z nas ma swój krzyż a
strata dziecka to wielki ból .....
pozdrawiam :-)
Pomilczę :((
smutny...pozdrawiam.
Bardzo wymowny,smutny wiersz
przepełniony bólem.
Straszna jest taka strata:(
Pozdrawiam.
piękny, emocjonalny zapis...po stracie dziecka rozpacz
matki jest nieunikniona:( pozdrawiam