Żałobny takt...

W ciszy usłyszałam znany żałobny takt,
Ma dusza nie wierzyła,
Rozum zlecił pomalować na biało to co czarne jest.
W sercu powstały dłonie co odpychały fakty,
Usta jak rozdzielona na pół pomarańcza,
Palce trząść się zaczęły jak przy trzęsieniu
Łoże małżeńskie,
Telefon dzwonił jak gong po rozegranej bitwie
Ta bitwa skończyła się,
Słońce jasno raziło choć promienie
W sobie niewytłumaczalny smutek miały,
Drzwi zamknięte już nikogo wpuścić nie chciały,
A on w tej gazecie uśmiechał się
Jak wczoraj.
Pani od pogody zapowiadała ciepłe dni,
Majowy długi weekend.
Porażka życia czy sen?

autor

truskaweczka1

Dodano: 2007-03-12 21:58:37

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie