Zalosc.

Juz mi nie mow o milosci,
dosc mam tych pogrzebow marnych,
nie zbuduje juz pomnikow
dla tych uczuc tak niezdarnych.


Nie przywoluj krajobrazow,
co pieknoscia omamialy
i tak kurzem sie pokryly
i szaroscia zasmucaly.

Spojrzen tylko nie zabieraj
iskierkami tamtej chwili...
Rany serca mi przypomna,
zesmy kiedys razem byli.

W blasku teczy widze zawsze
twoje rozesmiane oczy,
to mi tego nie zabieraj
widok przeciez to uroczy.

autor

Maeuslein

Dodano: 2007-01-09 08:42:56

Ten wiersz przeczytano 645 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie