Zamknąć drzwi
Patrzę na drzwi przez
które muszę przejść
i ogarnia mnie żal
że tak szybko
ulatuje życie.
Czasu nie wrócę
jest mi żal
że nie mogę zabrać
nawet wspomnień
patrzę na drzwi
które lekko się uchyliły
Nie wiem
jak mam przejść
przez te drzwi.
Nie wiem jak
pożegnać się
przecież będzie to
pierwszy raz
mnie jest po prostu żal
już niczego nie zmienię
jest mi żal miłości
która we mnie tkwi
idę tam sam
(
(
trudno wkrótce
zamkną się
za mną drzwi.
autor
Sarek56
Dodano: 2019-03-09 09:14:33
Ten wiersz przeczytano 650 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Ja nie trzymam się przeszłości,ani smutnych
wspomnień.Nie otwieram ran,które już się zablizniły i
nie przeżywam bez końca starego bólu i
cierpienia,a naprawdę dużo przeszłam...:)Pozdrawiam
optymistycznie:)
Hmm! Życiowa refleksja...
Pozdrawiam niedzielnie:)
Jak za każdym z nas,
drzwi się zamkną,
gdy nadejdzie czas.
I to jedyna sprawiedliwość
ogarniająca masy wraz
ze słońcem, które
też przyświeca wszystkim.
Póki więc jesteśmy tu
Michale,
nie narzekajmy na nic wcale.
Zawsze jakaś ona
niechaj będzie
chociaż wierszem
przytulona,
a on również ciepłym gestem
niech pomyśli - przecież jestem...
jestem też tu na tym świecie
wciąż potrzebny swej kobiecie.
Ja staram się o tym nie myśleć, żeby nie zatruwać
sobie duszy ale ten smutny czas jest coraz bliżej...
pozdrawiam serdecznie
Marian
wszyscy wiemy że kiedyś odejdziemy i to nas napełnia
smutkiem i żalem ale...cieszmy się każdą chwila tu i
teraz:-)
pozdrawiam
Życiowa refleksja. Wielu z nas odchodzą jest pełen
obaw i niepewności.
Pozdrawiam.
Marek
Żale i smutki za siebie rzuć.Śmiało patrz przed
siebie.
Wszyscy którzy odeszli przed Tobą czekają tam na
Ciebie.Pozdrawiam serdecznie.
Dużo smutku, za tymi drzwiami pustka? Nikt tego nie
wie tak do końca. Pozdrawiam.
Refleksyjnie. Wszyscy odchodzimy sami, nie wiedząc,
czy ktoś czeka za tymi drzwiami. Pozdrawiam autora:)