Zamknięty czas
Jak deszczu krople po szybie
morza szum i górskie oko
tak mi tęsknota nieznana
a bliska tak usta w krzyku
otwarte szeroko
jak śpiew w oddali zawstydzony
zieleń łąk i piasek plaży
tak wszystko obce bez wyrazu
wiosną pachnące o wiośnie
marzy
nie ma radości bez kochania
cóż warte usta bez uśmiechu
dłoń która dłoni nie poznała
na oślep miłość zachłanna
w pośpiechu
i krzywdy życiem nie wykrzyczane
słów poematy uśpione na wieki
pod kłódką czasu
jak wieczny testament
zamknięte serce a w nim powieki.
autor
sylwiam71
Dodano: 2014-04-01 12:46:03
Ten wiersz przeczytano 1116 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Ciekawy, przeczytałem z przyjemnością. Spokojnej nocy.
Bardzo smutny wiersz. Mam nadzieję, że ta melancholia
potrwa krotko. Pozdrawiam Sylwio
Jakże ma radość przyjść i coś więcej,
skoro na głucho zamknięte serce!
Pozdrawiam!
tak wiele tęsknoty i melancholii...a tu wiosna czas na
inne uczucia...zatrzymał mnie wers "niema radości bez
kochania" tu masz rację....
pozdrawiam serdecznie:-)
...i pozdrawiam :))
Jedna wielka tęsknota...
Miłego dnia, sylwiam :)
pięknie i obrazowo pozdrawiam