zamknij oczy

każdego dnia wybuchał ten sam
malinowy sen
pod powieką wirując budził wiosnę
słodką kroplę która spływała po brodzie

a ty w koszyku dłoni zamknęłaś
liście mięty
kiedy szliśmy piaszczystą drogą nad jeziorem
gdzie łabędź wzlatywał z krzykiem

by stać się samotnym obłokiem
i z pluskiem wody
rozwieszał tęczę nad lasem
cichym jak westchnienie świtem

siadaliśmy plecami do siebie
na wprost falujacych łódek
czy wtedy byliśmy jeszcze bardziej samotni

z dniem który dobiegał kresu
by poczuć tylko zapach mięty

autor

Amadeusz

Napisany: 2008-02-22 Dodano: 2008-02-22 15:06:01

Ten wiersz przeczytano 365 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie