W zamyśleniu
Zwiedzając kościół Piotra i Pawła w Wilnie
pchnęłam drzwi tak ciężkie
jak grzechy ze smoły
w ścianach byli ludzie
fruwały anioły
trwali w jakimś bycie
wprost w niego się wdarłam
przysiadłam bezgłośnie
niech żyją ja zmarłam
tyle męki bólu
postaci mówiły
anioły spadały
a węże się wiły
ogrom opowieści
jak z książki czytałam
morze grozy w oczach
i w wygiętych ciałach
twarz diabła krzyczała
w głuchym echu złości
patrz na mnie to ja
życie bez miłości
autor
judyta1
Dodano: 2013-04-07 12:01:41
Ten wiersz przeczytano 1408 razy
Oddanych głosów: 26
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
świetny wiersz a końcówka super :)
przerażająca wizja, ale świetnie oddana słowami
No to powróciłaś z przedsionka piekielnego na powrót
przed komputer...fajny i ciekawy opis wierszem, warto
sprawdzić te strony...pozdrawiam
Nigdy tam nie byłem
dziękuję za twój wiersz
bardzo sugestywnie oddajesz klimat miejsca .
Wróciłam dziś raz jeszcze i ze zdziwieniem
zobaczyłam,że nie oddałam głosu - już
naprawione,sorry:) Pozdrawiam.E.
Bardzo ciekawy wiersz,pięknie pozdrawiam
Bardzo dobry, szczególnie końcowa strofa. Pozdrawiam.
Świetny. Pozdrawiam
Bardzo surrealistyczny jest Twój wiersz mhmmm wyczuwa
się Twoją wrażliwość a czyta się go jednym tchem:)
Pozdrawiam bardzo serdecznie:)
Podoba się. Krótko mówiąc piekło.
Przedostatni wers czytam sobie:
"popatrz jak wygląda" zamiast "patrz na mnie to ja".
Mam nadzieję, że autorka wybaczy mi tę czytelniczą
uwagę. Dobrej nocy.
i przez zwiedzania mozna napisać bardzo dobry wiersz
inspiracja obrazów wierszem zapisana:)
Myślę, że po dopracowaniu powstałaby dość ciekawa
ekfraza.
nie zawsze się zastanawiamy nad malowidłami w nawach i
na sklepieniach kościelnych:)
Alez natchnelo cie zwiedzanie/ musisz czesciej w takie
miejsca zachodzic bo inspiracja dobrze wykorzystana!:)
/ pozdrawiam
Tak, wiersz pobudza wyobraźnię.
:)