ZANIM...
Żyję
póki czuję jak serce
w piersi dzwoni
oczy pełne blasku
gałązki żył na dłoni
przykładam do ust
lusterko
szkło mgiełką się
pokrywa*
czasem szczęśliwa
jestem
innym razem
nieszczęśliwa
póki Pan na własność
nie dał domu
który się mnie należy
oprócz mnie nikomu*
z wartkim nurtem świata płynę
czuję własne ego
do chwili przeprowadzki
w nieśmiertelności krainę
żyję...
Barbara Szuraj
Inspiracja: wiersz E.Dickinson
Komentarze (28)
Żyję
póki czuję jak serce
w piersi dzwoni
oczy pełne blasku
gałązki żył na dłoni
bardzo dobra fraza
dobry wiersz.
:):):)
I tak trzymac, peelko.
Pozdrawiam, Basiu :)
Bardzo na tak...
Pozdrawiam serdecznie;)
żyj nam sto lat a nawet dłużej :)
Żyję
póki czuję i niech tak będzie! Fajna refleksja.
... piękna refleksja Basiu... pozdrawiam :)
Póki serca zgodny rytm Basiu. Nie tak będzie jak
najdłużej.
Pozdrawiam serdecznie pa :)
bardzo na tak
Pozdrawiam serdecznie
Pięknie.Wszystkiego dobrego.Pozdrawiam.
W ładne szatki ubrałaś swoją refleksję.
Halina53, penis sukcesu...hmm
Żyjemy póki czujemy bicie własnego serca. Piękny
wiersz Basiuniu. Pozdrawiam.
Witaj Basieńko. Pięknie, oby Bóg
dał Ci jak najdłużej cieszyć się
życiem. Pozdrawiam cieplutko.
Penis sukcesu...czuć władne ego...zawsze jest coś tam
do ulepszenia, ale to szczegół...pozdrawiam