Zapach
Nie widzę:
ludzi biegnących gdzieś
ku tworom produkcji masowej,
koślawych samochodów
jadących w nieznaną drogę,
futurystycznych domów
zakrywających wszelką przestrzeń.
Został mi tylko zapach:
budzącego się poranka,
porannej kawy,
uśmiechu,
pocałunków.
Twój zapach.
autor
giovanna w
Dodano: 2016-10-16 17:22:01
Ten wiersz przeczytano 599 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Jakie smaczne słowa aż będę miała kłopoty z
zaśnięciem.Dobranoc.
Nieraz to jedyna najważniejsza rzecz,która cieszy i
dodaje nadziei.Piękne słowa serdecznie pozdrawiam.
Pomyślałam tak samo jak krzemanka a nawet w pierwszej
pozbyłabym się powtórzeń "nie widzę".
zostało to co najbardziej kochasz - jego
zapach:-)ładnie romantycznie:-)
poza nim nie istnieje świat
Mi został tylko zapach jego ciała i perfum oraz smak
ust jego a smakowały jak truskawki
Mysle, ze jestes, gdzies "daleko od drogi", tylko
cisza i spokoj, on i ona, zapach kawy, poranka,
Milosc.:)
Podoba sie wiersz, witaj na Beju.
Pozdrawiam.:)
Tak bywa w przypadku zakochania, że znika cała
rzeczywistość, poza obiektem uczuć. Czy nie uważasz,
że wiersz by zyskał po pozbyciu się czterech (z
sześciu) powtórzeń słowa zapach?
"Został mi tylko zapachy:
budzącego się poranka,
porannej kawy,
uśmiechu, pocałunków.
Twój zapach."
Wiadomo, że to sugestia czytelniczki, a nie rada
eksperta. Miłego wieczoru:)
Oby ten zapach pozostał w głębi na długo.
Wymowne. Miłość ma specyficzny i podniecający zapach.