Zapach mego życia

Już rośnie, już oddycha, już prawie jest z nami,
już prawie Wyrocznia zamknęła swe wrota, już dobrze, wciąż się kochamy.
Stęskniony ponad miarę, wtulony w me tęsknienie,
zapatrzony w przestrzeń obrazów, które pieszczą twym istnieniem.
Zegar wciąż gna do przodu, bezkompromisowo,
ale dobrze mi tak teraz, każda chwila kończąc się rodzi piękną, nową.
Nie żal tamtych, bo następne ukwiecają polna drogę do rozkoszy,
do klęknięcia przed bukietem nieba.Do nieskończoności.
Gładzę Twarz Twą, bez znudzenia, bez monotonnego Dzień dobry,
wciąż jak na początku, wciąż zapachem otulam sie Twoim.
Słodkie usta i policzki sympatycznie pulchne uśmiechem,
oczy nadal błękitem wygrywają wszelkie wojny, nie błagać o jeszcze wielkim grzechem.
Więc klęczę u stóp przeznaczenia, bez wstydu całuje twe stopy,
kochaj więcej i goręcej, kochaj, jak mnie kochasz.
i nie wypuść z ramion, ne idż jeszcze na śniadanie,
zostań chwilę , więcej chwil.Kochać Cię pragnę.
Zapach kawy woła nas do codzienności, lecz już nic nie jest takie samo.
bo spojrzał na nas Bóg.A dobre to było, więc tak pozostawił.
A miłość miłościa pyszni się, a przecież o to chodzi,
fajne jest to życie.Stawiam krok z krokiem.

autor

rebel

Napisany: 2008-02-13 Dodano: 2008-02-13 15:15:53

Ten wiersz przeczytano 438 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie