Zapalam latarenki
Rozproszone myśli pokonują
przestrzeń między nami.
Wybudzone wspomnienia
błądzą bez celu.
Marynarskim zwyczajem
odkrywasz kolejne lądy.
Za horyzontem w pobliżu sadu,
posadziłeś nowe drzewo.
Spacer morską plażą
nie doczeka się naszych stóp -
chociaż wiesz, że zachód
słońca rodzi instynkty.
Twój głos zapisałam
na pięciolinii - gdy jest
smutno, łzami zraszam
napisaną serenadę.
Wieczorami zapalam
swoje latarenki -
wspólne gwiazdy zaniosą
uśpione marzenia
czarnulka1953
25. 07. 2013
autor
czarnulka1953
Dodano: 2013-07-26 17:26:41
Ten wiersz przeczytano 821 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Jeśli on jest marynarzem to zapalaj latarenki -
łatwiej wpłynie do Twojego portu.:)
Dobry,tęskniący wiersz...Pozdrawiam:)
mały ognik daje tyle ciepła
Pozdrawiam serdecznie
Cudnie opisana tęsknota. Dobry wiersz. Pozdrawiam