ZAPAMIĘTAĆ
zapamiętać nagość twojego aksamitu
czułość przekraczania
niewidzialnymi gwiazdami
rozgrzanej pustki powietrza
coraz bliżej serc dotyków
zaplecionych warkoczy dłoni
kwiatów polnych rozsyłających
tylko twój uśmiech
zachodzący do mojego pokoju
każdego poranka nocy
świtu nagłego życia
pośród wybojów niezwykłej drogi
dwóch serc
Wędrowiec Pustyni
autor
Wędrowiec pustyni
Dodano: 2017-06-14 17:51:47
Ten wiersz przeczytano 565 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
dziękuję wam. I miłego weekendu :)
Ładnie o miłości.
Ślicznie i z miłością
Utrwalaj, przez czyny, by pamietac:)
Podoba sie wiersz.
Pozdrawiam.
No i jak tu się nie wzruszyć :-)
Taką drogą miło kroczyć - jest piekna
Pozdrawiam serdecznie
dziękuje wam :)
Piękna droga :) Pozdrawiam serdecznie +++
prawdziwie niezwykla droga dwoch serc...piekny
wiersz:)
pozdrawiam:)
Jakże miłość jest pojemna, ale jak rzadko brzemienna.