Zapatrzę się
Zapatrzę się
w błękit
i w czerwień
tak piękne
że aż boli
istnieje chaos
i przeznaczenie
i to nie jest sprzeczność
istnieję
my
wciąż do przodu
z oczyma spuszczonymi
w przeszłość
w czasach gdy usychają dłonie
znajdę Cię
autor
aisa naty
Dodano: 2008-04-05 20:42:48
Ten wiersz przeczytano 529 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Może lepiej byłoby patrzeć nadal w piękno niż
spuszczać głowę i wciąż cofać się do wydarzeń z
przeszłości?
Piękny, po prostu:)