Zaplątane
Cienie postaci w nielubianych grymasach,
słowa, co kłują jak igły.
Gesty wrogości i uczucia nieprzyjazne
w objęcia weź i przytul.
... Może gdy miłość Twą poczują
potulne staną się jak baranek?
W ciemnym tunelu myśli
zrywasz pajęczyny dziwnych wyobrażeń.
Od razu światło wpada w Nie jasne
i na zmurszałych ścianach pojawia się
ornament
- Ślad tworzenia...
Po Twoich śladach za Tobą trafię,
będę Ci młodszym bratem, gdy powiesz:
- Ja potrafię!
Będę jak widz, a Ty na głównej scenie..
Będę jak uczeń, pilnie się ucząc
zrozumienia...
Dodano: 2008-05-28
autor
Miłosz
Dodano: 2018-11-27 11:00:43
Ten wiersz przeczytano 385 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Istotnie, takie zaplątane, zaplątanie itp. jest naszym
codziennym elementem życia, pozdrawiam :)
I ja w to wierzę,co piszesz, bo co siejemy , to i
zbieramy i takich samych ludzi do siebie przyciągamy.
Przeczytałam z przyjemnością.
Miłego wieczoru życzę i pozdrawiam.
Piękne zaplątanie a na dole "Wektory" aż westchnęłam,
zresztą, wszystko...
Pozdrawiam Miłoszu, cudownego dnia życzę-:)
jestem na TAK Miłoszu
Bezdomny
Gruzowisko słów.
Pył skruszałych wzniosłości.
Nieme usta mądrości
Prawda nie jest spójnym budulcem,
a kłamstwo jest zbyt kruche.
... Wrażliwość nie wystarczy.
Wieża Babel nie postoi długo.
Wiara - Jest zbyt trudną.
Dusza.. Każda inna.
Na czym postawić mam dom swój?
Gdzie myśli zbłąkane znajdą w nim swój kąt.
Wektory
ból i cierpienie - siłą niemocy i niesprawiedliwości
radość - siłą szczęścia
miłość - siłą kochania
okrzyk z gardła noworodka - siłą narodzin
ciepło ziemi - siłą roślin
zmartwychwstanie - siłą wiary i nadziei...
Daleki ja
W zmyśle dotyku i słuchu
i w wielkim morzu wyobraźni
moja mała wysepka istnienia
w Archipelagu Samotności.
Nie dosięgnie tam Twój wzrok...
Na brzegach odległego kontynentu
jest Twój świat.
Ukojenie
Po co , słowa wobec śmierci,
skoro ona lubi ciszę.
Po co, bólu ukojenie,
skoro ból oznaką życia.
... I cóż z tego, ze jesteśmy na chwilę,
że wymawiamy zdania za krótkie
i nie czekamy odpowiedzi na nie...
Przecież życie to zamęt.