Zapomniałam
Zapomnialam jak smakuje miłość,
Zapomniałam że świat kolorów tyle ma,
Że konwalie pięknie pachną,
Teraz już wiem,że róża -jak życie,
Choć piękna-to kolce ma.
Smutki jak pajęczna
Złapały mnie w swoją sieć,
Otuliły mnie całą,
Wyplątać się z niej nie mogę
W nicość swego życia brnę.
W kącie radość sę schowała,
Jakoś dziwnie się skurczyła,
Wszystkie żale wyszły na wierzch.
Miłość dawno się skończła.
Szare są moje dni
Szare są moje noce
Nie spełnionej miłości, takie są owoce.
Komentarze (2)
Bardzo ładny wiersz.Tylko tak
dalej.Pozdrawiam.Buziaki.
Ładna forma i ciekawe metafory. Choć wiersz smutny
czyta się go lekko. Jednak w trzeciej zwrotce w
trzecim wersie wkradł sie błąd literowy - napisane
jest "wieszch" a winno być "wierzch". :)