Zapomniałem

Nauczyłaś mnie pisac o złudnej miłości
Napawać się uczuciem kryształowo pustym
Zamknęłaś w tym uśmiechu skromnym
Oczach głębią przepastnych utopiłaś
Wydarte serce u stóp pulsuje
Ostatnim rytmem martwej nuty
Sam je oddałem, nieświadom
Rana nie zagojona krwawi co noc, wiecznie
Zamknięty w klatce z podciętymi skrzydłami umieram
Zapomniałem o wolności, może kiedyś...
Zapomniałem o nienawiści, odurzony cierpieniem kwilącego serca
Zapomniałem o cierpieniu ciała, udręczony ranną duszą
Zapomniałem o świecie, z przepaską na oczach wyczekując kresu
Zapomniałem o śmierci, żyjąc we śnie bez końca
Zapomniałem o życiu, przy bramach szarej krainy wyczekując
Zapomnę o Tobie, gdy ostatnimi siłami wzbiję się w niebiosa
Aby runąć na ziemię, ostatni grób i ostatnie narodziny
W przepaść czarną, na skały rozdarte, w tysiącu piór
Ostatnie z nich spadnie na Twoją dłoń

---Pisane nocą---

autor

Locus

Napisany: 2006-07-25 Dodano: 2006-10-20 22:54:18

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie