Bezpamięci

Odejdźcie, dajcie żyć
Odsuńcie się, by zrobić trochę miejsca
W moim życiu- dla mnie
Nie pchajcie się przez drzwi, uchylone okna
Nie rzucajcie lin współczucia i sieci, aby spętać
Zaszczutą istotę
Zostańcie z butami na zewnątrz, za ogrodzeniem
Zniszczonym kolejnymi próbami czasu
Dajcie uciec, wyrwać się z tego padołu
Choc na chwilę krótką
Zapomnijcie o istnieniu takiego człowieka
Zamiast tego
Spójrzcie na niebo zamknięte czarną wstęgą
Niknący ciszy szept wśród
Gwiazd spadających wraz
Z myślą wydartą, znaczącą
Swój upadek srogi
Bezpamięci śladem

---spacer z cieniem---

autor

Locus

Dodano: 2006-10-21 11:10:08

Ten wiersz przeczytano 775 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie