Zapomniani
już zapomniani w pomroce wieków
Jaryła, Swaróg, Świętowit, Trygław
tak nieskończeni, tak wszechpotężni
w dzień przesilenia każdy z nich przegrał
choć oczy strzegły na świata strony
odeszły w niebyt oblicza mnogie
już nie słuchają wezwań i płaczów
czy jeszcze któreś spotkasz za progiem?
niewinnie musną wspomnieniem z czasu
dotknięciem pióra na skórze rytym
dawno zgubione początki z końcem
w nagłym rozbłysku połączą świty
Komentarze (12)
Witaj.
Wspaniały refleksyjny wiersz.
Życzę Wesołych Świat.
Niech będą wypełnione radoscią i miłością.
A Nowy 2020 Rok, spełni wszystkie marzenia.
Z serdecznymi pozdrowieniami.:)
Ignotusie, życzę radosnych i spokojnych Świąt Bożego
Narodzenia :*)
Zdrowych i
Radosnych
Świąt Bożego Narodzenia :)
Ale kult Mitry wciąż żywy :(
Pozdrawiam :)
Spokojnych Świąt.
Tak mnie zastanawia kiedy ludzie byli szczęśliwsi ?
Wierząc w tamtych czy tych bogów. Pozdrawiam
cieplutko :-)
No cóż, usnęli, ale nie do końca, bo jak widać czasem
ktoś o nich wspomina.
Radosnych ŚBN życzę oraz pomyślności na Nowy Rok,
dalszych dobrych wierszy również:)
Dobrze, że o nich przypominasz, pozdrawiam serdecznie,
życząc Wesołych Świąt.
Usnęli w pomroce dziejów.
Wszystkiego dobrego życzę :)
Ciekawie refleksyjnie u Ciebie. Zdrowych wesołych
Świąt życzę.
w zapomnieniu,,zdrowych, pogodnych świąt
Pisałem o nich usnęli w ciszy,
tylko mi powiedz, kto to usłyszy?
Pozdrawiam Ignotus, Wesołych Świąt i Wszystkiego
Dobrego w Nowym Roku.