Zapomnieć

Zapomnieć!
Zniszczyć!
Wyrzucić z serca!
Usunąć z życia!
Skasować w pamięci!
Zabić w tej wybujałej fantazji,
która pozwoliła mi uwierzyć,
że kocham właśnie Jego…
Że kocham,
że płaczę,
że cierpię,
że śnię,
że myślę,
że czuję,
że pragnę,
że chcę…
Serce nie sługa,
a los jest okrutny,
oczy w łez strugach,
a świat jakiś smutny.
Zapomnieć!
Zniszczyć!
Wyrzucić z pamięci!
Niech ma nas w opiece
Bóg i wszyscy święci.
Niech dadzą zapomnieć,
że kochałam Cię.
Niech wskażą innego,
kto pokocha mnie.

autor

mała czarna

Napisany: 2005-06-23 Dodano: 2005-06-24 18:12:54

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Nieregularny Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie