ZAPOMNIEĆ …..MOŻE...

smutnywiersz lecz prawdziwy. Niema konkretnej
odpowiedzi na śmierć, podobnie jak i na inne
wypowiedzi myślicieli w wiarach i dogmacie
chrześcijańskim - czym więcej dociekań tym więcej
pytań- im dalej w las tym więcej drzew. Takie są prawa
natury i trzeba się z tym pogodzić, korzystać
z wszelkich przyjemności i darów niebios
bo żcie jest krótkie a potem ?

Na jej nadejście nie mamy żadnego
wpływu,niestety.Dlatego powinniśmy ''spieszyć się
kochać ludzi,bo szybko odchodzą''.(A im bardziej
chcemy zapomnieć,tym bardziej pamiętamy...)

Ona się nie pyta, przychodzi i zabiera. Tak już jest
:(

czta się w lekko narastającym napięciu i pozostawiasz
nas w niepokoju płynącym z tego ulotnego
niedokończenia..kazdy miewa takie chwile,każdy boi się
tego czego i Ty się boisz..wiele słów złożonych w
jakby modlitwę,jakby prośbę..smutny,piękny wiersz..

Kochana, Twój peel za mocno się martwi i chyba nawet
troszkę boi, a przecież tak jak przyjście na świat
było od niego niezależne tak i zejście jest
konieczne, więc nie ma wyjścia, mus i tyle.

Każdy boi się śmierci, może dlatego że jest
niewiadomą. Przychodzi kiedy chce, o nic nie pyta.
Kładąc się wieczorem mamy obawy czy się obudzimy rano.
Bardzo refleksyjny wiersz.

zapomnieć co będzie, zapomnieć co było lepiej sie
zanurzyć w zapomnieniu w miłość.

Niestety przed smiercia nie ma ucieczki...predzej czy
później każdego złapie ... nie umiem sobie
odpowiedziec na pytanie dlaczego? ...

Wiersz o umieraniu musi wiazac sie z duza dawka
emocji. Widac to w Twoim wierszu.

Zycie jest kruche i ulotne,wiec cieszmy sie kazda
chwila.Ze smiercia nie wygramy.Wiersz bardzo mi sie
podoba.

Piszesz o umieraniu? Czasem przychodzą takie myśli,
gdy się już schodzi z drabiny życia. Lepiej się nie
zagłębiać w metafizyczne sprawy tego świata. Jest taki
piękny. Stwierdziłam to, po dzisiejszym spacerze koło
lasu. (nierówno)

...po co w ogóle pamiętać, ...gdy życie jest takie
piękne ...cieszyć się należy ...

" Jest niesprawiedliwa, bezlitosna" dlatego wlasnie
noca boimy sie najbardziej. Wiersz stawia kolejne
pytanie " dlaczego"?