ZAPOMNIENIE
Pośród drzew starych,
za szarym murem,
gdzie rzędy krzyży
kładą swe cienie,
maleńki wzgórek
ledwie widoczny
porosły trawą
i zapomnieniem.
Kto tu spoczywa
tak opuszczony,
że jego dzieje
przez czas zatarte?
Tylko mu pieśni
nuci świerszcz grajek,
on jeden wiernie
trzyma tu wartę.
Żadne światełko
nie rzuca blasku
na potrzaskaną
płytę kamienną,
cmentarnych zniczy
łuna pod księżyc
niesie się smugą,
a tutaj ciemno.
Komentarze (22)
Wcześniej czy póżniej czas zatrze po nas wszelkie
ślady - niestety.
Są takie cmentarze, zapomniane przez lidzi dobrze ze
Bóg pamięta o zmarłych.
Smutna, ale prawdziwa i częsta rzeczywistość.
Pozdrawiem
poruszający - pozdrawiam serdecznie
wiersz porusza ... zapomnienie ... okropne słowo)))
Pochylam głowę.Właśnie przeczytałam wiersz o piekle
zapomnienia.++
Żadne światełko
nie rzuca blasku
-zapomienie-nikt nie pamieta-czasami tak bywa.