ZAPOMNIJ...nie mow nikomu!!

dedykacji nie bedzie bo zycie jest okrutne

moje mysli sa czerwone od krwi
w mej pamieci jakas dzaska twki
bol w czaszce i tetno serca - szum
nierowny oddech strach koniec-BUM!

opadam na dno swej duszy
nie pokuj i zal ma wiare kruszy
nie widac dna nie widac konca
nie widac usmiechu ani slonca

wciaz wzywam Boga na pomoc ratunek
lecz ilez mozna ratowac NASZ gatunek??

wymarly slowa: kocham, przepraszam, wybacz
z tamtych czasow zostal tylko lakier do paznokci i zmywacz

tak latwo zyc we falszywym przekonaniu
o swoim wyznaniu
o szkole i domu

NIE MOW NIKOMU:
wypilam zapalilam

NIE MOW NIKOMU:
znow ucieklam z domu.

Kolo sie tu zamyka
czlowiek sie z dnem styka
margines goruje
bo wiernych sie szczuje

I NIE MOW NIOMU..
ze nie mam juz domu:(

Ciiiiiiiiiiii.................. nie MOW NiKoMu!! ONIE SLYSZA......... ONI CIE DO SNU KOLYSZA ZAPOMNIJ.................... spij spij juz czas czas na nas czas na ciebie

autor

proszek

Napisany: 2004-03-07 Dodano: 2005-01-16 03:52:34

Ten wiersz przeczytano 710 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie