Zaproszenie do walca

......Wielbicielom wiedeńskich melodii dedykuję!

Wiedeńskiego walca grają gdzieś w niebie
Miękkie tony wibrują w mej głowie
A może ja podejdę do ciebie
I wspólnie zatańczymy w tej cichej rozmowie?

Jest jakaś siła w tonie tej melodii
W tonacji na delikatnej fali
Płynącej w mej duszy w oddali
Widzę cię! Ty herkules-dąb…
A ty melodio zachęć mnie, bym podeszła
graj, wołaj i trąb!

Zbliżam się i spojrzeniem mym
Zapraszam Cię, byś porwał mnie i wziął
Za rękę i poprowadził w krainę świętą
W rytm gestów dyrygenta, kastaniety
Harfy, szarpanej struny zaklętej

Uśmiech jest mą odwagą, choć
Serce jak ptak szamocze się z niepewności
Czy nie odwrócisz wzroku, ale zechcesz
Dotrzymać mi w tańcu płynnego kroku?
I czy ujmiesz silnie moją dłoń
I wtopisz się w czar tego wieczoru?

Tak popatrzyłeś! błękitne niebo wokół
Oczy-magia pierzastych obłoków
Otaczają mnie właśnie silne konary dębu
Obejmują niepewnie drżącą mą postać
Już wiem, pragniesz tego samego
Będziemy tańczyć do rana białego!

autor

Niezapominajka

Napisany: 2006-06-06 Dodano: 2006-06-05 00:04:13

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie